در روایت از امام صادق (ع) داریم که روزه هوس را می کشد « فالصوم یمیت هوی النفس» یکی از امتیازات مومنین وارسته این است که اصلا گرفتار میل های پست نیستند و روزه چنین هنری را دارد.
« و شهوه الطبع » روزه ؛ شهوت و میل های سرکش و افراطی طبع و طبیعت و بعد حیوانی شما را می کشد .
« و فیه حیاه القلب » و در روزه حیات هست . با روزه درک و فهم عوض می شود . با روزه وجود عالم غیب و ملائکه و قیامت را به نحوی و تا حدی حس می کنیم . چون وقتی قلب زنده شد ادراک حقایق عالیه برایش میسر می شود . ادراک بیشتر آن حقایق بستگی به شدت حیات قلب دارد .
« و طهاره الجوارح » روزه ؛ موجب طهارت اعضا و جوارح می شود ، اعضای بدن از کارهای زشت باز می ماند. قلب روزه دار آن چنان اعضایش را در کنترل دارد که آن اعضا به اعمال ناپاک نمی افتند . دل انسان بر اعضایش حاکم است نه هوس انسان.
« و عماره الظاهر و الباطن » روزه ؛ هم ظاهر را از سنگینی و بد قواره بودن در می آورد و هم باطن را از میل های ظلمانی آزاد و نورانی می کند . هم باطن متعادل می شود و هم ظاهر تابع باطن می گردد.
« و زیاده التضرع » روزه ؛ زاری و تضرع در پیشگاه پروردگار را می افزاید ، قلب آدم از قساوت در می آید و میل به نیایش با حق در آن پیدا می شود .
روزه دریچه ای به عالم معنا ، اصغر طاهر زاده
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات