بعد از ظهر روز یازدهم محرم بود که خاندان امام حسین (ع) را از کنار قتلگاه عبور می دادند همین که سکینه به کنار بدن مطهر اباعبدالله(ع) رسید،گردن به گردن مطهر ولی الله نهاد.

بعد از آن خود فرمود که شنیدم از حنجره ی مبارک (حضرت اباعبدالله الحسین (ع)) این ندا آمد:
“شیعَتی ما إن شرِبتم عَذب ماء فذکرونی
او سمعتم بغریب او شهید فاندبونی “
ای شیعه! وپیروان من هرگاه آب گوارا نوشیدید مرا یاد کنید؛
یا اگر از غریب یا شهیدی شنیدید،بر من گریه کنید".
پس هر چه کردند نتوانستند او را از بدن پدر جدا سازند تا این که گروهی جمع شده، به زور او را از جسد مطهر امام جدا ساختند.