معتکف که شدی باید دلت را بدهی به خدا..
و دل بکنی از دنیا ومافیه هایش.‌.
و رهاکنی خودت را،ازهرچه کهرها می کند تورا از خدا.‌.
آن وقت است که دلت آرام می گیرد بایادش‌..
وباخودت تکرارمی کنی..
الابذکرالله تطمئن القلوب را..
حالاکه طعم عشق راباجانت چشیدی..
چشم هایت را می بندی وآرام می گویی:
الهی هب لی کمال انقطاع الیک..
دیگر نه از تنهایی ها خسته می شوی.‌.
نه از سکوت..
ونه از رکوع ، سجودهای بندگی.‌.
پیشانی ات راکه بر تربت میگذاری..
دلتنگی هایت بیشتر می شود .‌‌.
وباخودت مرور می کنی تمام #عهدهایی را که بستی‌‌‌..‌
برایت فقط شرمندگی می ماند وبس‌‌‌‌..‌
اما این را خوب می دانی خدایی که تورا میهمان خانه اش کرد‌‌‌.‌‌.
دست خالی برنمی گردانت.‌‌.
وتو به اجابت دعایت در این شب ها ایمان داری.‌‌.

دوست عزيز اعتكافت قبول …