معتکف که شدی باید دلت را بدهی به خدا..
و دل بکنی از دنیا ومافیه هایش.‌.
و رهاکنی خودت را،ازهرچه کهرها می کند تورا از خدا.‌.
آن وقت است که دلت آرام می گیرد بایادش‌..
وباخودت تکرارمی کنی..
الابذکرالله تطمئن القلوب را..
حالاکه طعم عشق راباجانت چشیدی..
چشم هایت را می بندی وآرام می گویی:
الهی هب لی کمال انقطاع الیک..
دیگر نه از تنهایی ها خسته می شوی.‌.
نه از سکوت..
ونه از رکوع ، سجودهای بندگی.‌.
پیشانی ات راکه بر تربت میگذاری..
دلتنگی هایت بیشتر می شود .‌‌.
وباخودت مرور می کنی تمام #عهدهایی را که بستی‌‌‌..‌
برایت فقط شرمندگی می ماند وبس‌‌‌‌..‌
اما این را خوب می دانی خدایی که تورا میهمان خانه اش کرد‌‌‌.‌‌.
دست خالی برنمی گردانت.‌‌.
وتو به اجابت دعایت در این شب ها ایمان داری.‌‌.

دوست عزيز اعتكافت قبول …

دلم

تو را میخواهد…
دوباره با نگاه مهربانت،دستانم رابگیری و از لجنزار خودم بیرون بکشی…
پاکم کنی…
نفهمم چگونه اما دوباره مرا به دیار خودت ببری و بنشانیم یک گوشه ی آرام!
گوشه ای که همان هوا باشد و همان #خاک…
و همان #من…
بنشینی کنارم و چشم خوانی کنی تمام حرفهای دلم را… .
ای تویی که نمیدانمت!
نمیخوانمت!
نمیبینمت!
میدانم بدم و میدانم بارها گذشته ام از گذشت هایی که نباید می گذشتم اما…
عاجزانه از تو میخواهم
به قیمت گناهانم

از_من_نگذری…

آن قدر از بدنم خون رفته بود كه به سختى مى توانستم به خودم حركتى بدهم.
تیر و تركش هم مثل زنبور ویز ویزكنان از بغل و بالاى سرم مى گذشت.
هر چند لحظه آسمان شبزده با نور منورها روشن مى شد.
دور و بریهام همه شهید شده بودند جز من.
خلاصه كلام جز من جاندارى در اطراف نبود.
تا اینكه منورى روشن شد و من شبح دو نفر را دیدم كه برانكارد به دست میان شهدا به دنبال مجروح مى گردند.
با آخرین رمق شروع كردم به یاحسین و یامهدى كردن. آن دو متوجه من شدند رسیدند بالاى سرم.
اولى خم شد و گفت: «حالت چطوره برادر؟» سعى كردم دردم را بروز ندهم و گفتم: «خوبم ، الحمدلله» رو كرد به دومى و گفت: «خب مثل اینكه این بنده خدا زیاد چیزیش نشده. برویم سراغ كس دیگر» جا خوردم.
اول فكر كردم كه مى خواهند بهم روحیه بدهند و بعد با برانكارد ببرندم عقب.
اما حالا مى دیدم كه بى خیال من شده اند و مى خواهند بروند.
زدم به كولى بازى:
«اى واى ننه مُردم! كمكم كنید دارم مى سوزم! یا امام حسین به فریادم برس!» و حسابى مایه گذاشتم.
آن دو سریع برگشتند و مرا انداختند رو برانكارد.
براى اینكه خداى نكرده از تصمیم شان صرف نظر نكنند به داد و هوارم ادامه دادم.
امدادگر اولى گفت:
«مى گم خوب شد بَرَش داشتیم ، این وضعش از همه بدتر بود. ببین چه داد و فریادى مى كنه!»
دومى تأیید مى كرد و من ، هم درد مى كشیدم ، هم خنده ام گرفته بود كه كم مانده بود با یك تعارف شاه عبدالعظیمى از دست بروم!

منبع : کتاب رفاقت به سبک تانک

زیباترین جلوه و اتفاق در راهیان نور جنوب امسال، دخترک ده ساله ای بود که بسیار گریه می کرد و خودش رو در نهر خین بهم رسوند،
نمی تونست از شدت گریه حرف بزنه.

ازش سوال کردم چرا گریه می کنی؟
با هق هق پرسید: شما عموی منو می شناسید؟
گفتم خیر

گریه اش بیشتر شد
اشکاش بی امان رو صورتش میریخت
باز پرسیدم: چی شده چرا این قدر گریه می کنی؟
گفت: عموم اینجا شهید شده، بهم گفت با مامانت بیا راهیان نور.

مادرش دیگه طاقت نیاورد گفت؛
منو کشت تا بیارمش راهیان نور،
همش می گه عموم گفته بیا.

پرسیدم عموشو که ندیده چطور می گه …
نمی دانم شاید…

راوی؛ حاج محمد احمدیان

1396/01/10

نوروز به‌عنوان سنتی تاریخی، در ابتدا به‌عنوان جشنی به پاس آغاز بهار و رویش مجدد نعمات الهی برگزار می‌شد اما سال‌ها بعد با کمرنگ‌شدن جشن مهرگان، به‌عنوان بزرگ‌ترین جشن ایران باستان، و آغاز سال شمسی قرار گرفت. پادشاهان مختلف از این مراسم به‌عنوان نوعی تفاخر و فخرفروشی سود می‌بردند. حکومت‌های تابعه و رعیت‌ها نیز باید برای پادشاه در این روز هدیه می‌آوردند، پادشاهان تلاش می‌کردند تا با هرچه عظیم‌تر شدن این مراسم و بالطبع هدایای دریافتی، عظمت و شکوه خود و حکومتشان را به مردم و دیگر حکومت‌ها نشان دهند. در واقع، دیگر جایی برای شکرگزاری از خالق طبیعت در این جشن نبود و این جشن تبدیل به جولانگاهی برای حکومت‌های استبدادی گشته بود.

اما پس از ورود اسلام به ایران، نوروزی که تا قبل از اسلام نماد خودکامگی و فخرفروشی شاهان و حکومت‌های‌شان بود، به مرور زمان به‌عنوان نشانه‌ای معنوی، اجتماعی و طبیعی بدل گشت. این دگرگونی از توجه مؤمنین به احادیث و سیره‌ی ائمه‌ی اطهار علیهم‌السلام در برابر سؤال پیرامون ماهیت نوروز و همچنین ظرافت و نکته‌سنجی ایرانیان در فهم منطق اسلام نشأت گرفته است. این تغییرات که باعث دگرگونی نوروز باستانی به نوروزی ایرانی- اسلامی شد به شرح زیر است:

۱ تغییر ماهیت نوروز به ارتباط با خالق هستی و پیمان با پروردگار جهانیان برای تجدید عهد بندگی
۲ تغییر مبداء سال‌شماری از شاهنشاهی به هجرت پیامبر، تا این نقطه‌ی عطف تاریخ اسلام تا همیشه ماندگار شود
۳ ابقای معیار شمسی به‌منظور حفظ هویت سیاسی و ملی در مقابل معیار قمری
۴ اصرار به رعایت صله‌ی رحم و اصلاح ارتباط میان مردم بنابر سفارش ائمه‌ی اطهار به این عمل خداپسندانه
۵ تبرک جستن از بقاع متبرکه و صالحین به‌جای تبرک جستن به حکام مستبد

ذکر این نکته بسیار ضروری است که در موارد متعددی، ایرانیان می‌توانستند به این تغییرات پشت کنند و راه مرسون باستان را پیش بگیرند، همانگونه که بنی‌امیه تنها با گذشت چند سال از رحلت پیامبر باز به ارزش‌های جاهلی بازگشتند و نهضت برتری عرب بر عجم را به راه انداختند و یا حاکمیت زر در بینشان رواج یافت، اما ایرانیان هیچ‌گاه در طول تاریخ پس از اسلام به دوران باستان بازنگشتند و تا به امروز در این راه ثابت قدم مانده‌اند. همچنانکه امروز نیز ماهیت نوروز به جز توجه معبود به خالق هستی و آیات وجودی‌اش به سوی دیگری نیست.

ارتجاع : انقلاب اسلامي كه تحولي بنيادين و ساختاري در ابعاد گوناگون جانعه ايران بود و پيامي جهاني براي نوسازي جوامع بشري داشت ، اگر خصلت انقلابي خود را از دست بدهد و ارزش هاي جاهلي عصر طاغوت را نمايان سازد، زنگ خطري است كه به صدا در آمده و آسيبي است كه پيكره اين شجره طيبه را فراگرفته است .

يكي از آفت هايي كه از درون نظام اسلامي به فرهنگ انقلاب اسلامي ضربه وارد مي سازد ، ارتجاع است كه با غفلت از ارزش ها و اصول فرهنگ انقلاب و قرار گرفتن در حيطه فرهنگ  طاغوتي جاهليت بروز مي نمايد و از انقلاب پوسته اي  بدون محتوا باقي مي ماند .

روشنفكري مرتجع

تحجر و مقدس نمايي

ضعف بينش و بصيرت در نسل جوان و تضعيف اسلام در مراكز دانشگاه ها

نفوذ انديشه هاي بيگانه

تغيير جهت دادن انديشه ها

دنياطلبي و اشتغال به زينت هاي دنيوي بالاخص بين اقشار انقلابي

جدايي از حوزه و دانشگاه

تاثير پذيري از جنگ رواني و تهاجم فرهنگي و تبليغاتي دشمن

عدم تحمل سياسي و نداشتن روحيه انتقادي