مهدی جان … افسوس از این که چند سالی دیر پا به این دنیا نهادم و وقتی قدم های من زمین را لمس کرد ؛ که تو از نظر ها غایب شدی و حضور منِ بی صاحب چه فایده ای دارد جز آن که باید درد فراق بچشم و ندبه خوان باشم … دلمان گرفته است که اگر کمی زودتر , فقط چند سال زودتر آمده بودیم شاید تو را می دیدیم و الان … دل بسته به آن روز که تو می آیی و دنیا نور امامت ظاهری را حس خواهد کرد.. همه دلخوشی منتظر این هست که یه روز صدای نوای انالمهدی را خواهد شنید و این فراق تبدیل به وصال خواهد شد .. مهدی جان … بیا … اکنون که همه ظلم در برابر همه حق قد علم کرده و با تمام قوا شروع به تغییر چهره ناب اسلام کرده … بیا… بیا و دین واقعی جد بزرگوارت پیامبر اعظم (ص) را که این روزها شرمنده ایشان هستیم را به عالمیان نشان ده .. بیا …
اگر چه درد فراقت عجیب سنگین است / مرور یاد شما موجبات تسکین است به تلخ کامــی چایــــی صبح هر جمعه / میــــان ندبه فقط انتظار شیرین است
مي دانم آدينه اي خواهي آمد كه سحرگاهانش جداي همه روزهاست. خورشيد شادمانه ترين طلوعش را خواهد كرد و دنيا رنگ ديگري خواهد گرفت چهار فصل يكي خواهند شد و در پيكر بهار به تو خوش آمد خواهند گفت و جهان دوباره طعم محبت و دوستي را خواهد چشيد و مفهوم واقعي زندگي انساني را لمس خواهد كرد . او خواهد آمد تا شاخه هاي گمراهي، دروغ و ريا، فسق و گناه را بشكند . او خواهد آمد كه ريشه ظالمان را از بيخ و بن بركند و كاخ هاي شرك و نفاق را ويران كند. او خواهد آمد تا وعده خداوند را محقق كند. او خواهد آمد وتشنگي قرن ها را فرو خواهد نشاند.
در شهر مهران پايم آسيب ديده بود . عصا زير دستم بود و با مانتو شلوار خدمت امام رسيدم تا از وضعيت جنگ در آن مناطق گزارش بدهم. امام به من گفتند: شما چادر نداريد؟ به احمد مي گويم برايتان يك چادر بخرد. گفتم: نه چادر دارم. اما چون در منطقه، بالاي كوه مي رفتم و اسلحه روي دوشم بود و فشنگ به كمر مي بستم و قمقمه به پهلويم آويزان بود و گاهي هم پايه تيربار را روي دوشم مي گرفتم و از كوه بالا مي بردم برايم سخت بود كه چادر هم سرم كنم. امام فرمودند : چادر براي زن بهتر است. از همان جا آمدم ودوباره چادر به سر كردم و ديگر چادر را ترك نكردم.
وَ قَالَ علي [عليه السلام] مَنْ أُعْطِيَ أَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ الْإِجَابَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ التَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ وَ مَنْ أُعْطِيَ الِاسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ الشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ الزِّيَادَةَ . قال الرضى و تصديق ذلك كتاب الله قال الله فى الدعاء ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُمْ و قال فى الاستغفار وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِيماً و قال فى الشكر لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ و قال فى التوبة إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً.
حضرت علي (ع) فرمود : كسى را كه چهار چيز دادند ، از چهار چيز محروم نباشد : با دعا از اجابت كردن ، با توبه از پذيرفته شدن ، با استغفار از آمرزش گناه ، با شكرگزارى از فزونى نعمت ها . سيد رضى مى گويد : (و اين حقيقت مورد تصديق كتاب الهى است كه در مورد دعا گفته است :” مرا بخوانيد تا خواسته هاى شما را بپردازم .” (قرآن كريم ، سورة مؤمن ، آية 60) در مورد استغفار گفته است :"هر آن كه به بدى دست يابد يا بر خود ستم روا دارد و آز پس به درگاه خدا استغفار كند ، خداى را آمرزش گر و مهربان يابد". (قرآن كريم سورة نساء ، آيه 110) در مورد سپاس فرموده است :” بى شك اگر سپاس گزاريد ، نعمت مى افزايم “. ( قرآن كريم ، سورة ابراهيم ، آيه 7) و در مورد توبه فرموده است :” تنها توبه را خداوند از كسانى مى پذيرد كه از سر نادانى به كار زشتى دست مى يابند و تا دير نشده است باز مى گردند ، تنها چنين كسانند كه خداوند در موردشان تجديد نظر مى كند ، كه خدا دانا و حكيم است “.(قرآن كريم ،سوره نساء ، آيه 17).
قال الرضا (ع)
يا ابنَ شبيب إن سرّك أن يكونَ لَك مِنَ الثواب مِثلَ ما لِمَن استشهِد مَعَ الحُسين بن علي (ع) فقُلمَتي ذكرتهُ يا ليتني كُنت معكم فَافوز فوزاَ عَظيماَ .
اي پسر شبيب ، اگر دوست داري ثوابي مانند ثواب كساني كه همراه حسين بن علي (ع) شهيد شدند داشته باشي ،هر زمان كه ياد امام حسين (ع) افتادي بگو «اي كاش من هم با آن ها بودم تا به رستگاري عظيم مي رسيدم . »
عيون اخبار الرضا (ع) ، ج 1 ، ص 300 .
مناجات هاي شهيد چمران
خوش دارم که در نيمه هاي شب در سکوت مرموز آسمان و زمين به مناجات برخيزم. با ستارگان نجوا کنم و قلب خود را به اسرار ناگفتني آسمان بگشايم. آرام آرام به عمق کهکشانها صعود نمايم، محو عالم بي نهايت شوم . از مرزهاي علم وجود در گذرم و در وادي ثنا غوطه ور شوم و جز خدا چيزي را احساس نکنم.
فرازي از صحيفه سجاديه
يَا فَارِجَ الْهَمّ، وَ كَاشِفَ الْغَمّ، يَا رَحْمَانَ الدّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ رَحِيمَهُمَا، صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمّدٍ، وَ افْرُجْ هَمّي، وَ اكْشِفْ غَمّي.
يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، اعْصِمْنِي وَ طَهّرْنِي، وَ اذْهَبْ بِبَلِيّتِي.
ترجمه :
اى زداينده اندوه، و اى زايل كننده غم، اى بخشنده در دنيا و آخرت، و مهربان در هر دو سراى، بر محمد و آل محمد رحمت فرست، و اندوه مرا بر طرف كن، و غمم را بزداى. اى يگانه، اى يكتا، اى بى نياز، اى كسى كه نزاده و زائيده نشده، و هيچ همتائى نداشته، مرا نگاه دار و پاك ساز، و گرفتاريم را بر طرف كن .
آخرین نظرات