روزي مردي به خانه يكي از آشنايان خود رفت. صاحب خانه براي او كاسه اي آش داغ آورد. ميهمان هنوز دست به كاسه آش نبرده بود كه دندانش به شدت درد گرفت. او دست روي دهان خود گذاشته بود و از درد به خود مي پيچيد. صاحب خانه به خيال اينكه او از آش داغ خورده و دهانش سوخته است گفت بهتر بود صبر مي كردي تا آش كمي سرد مي شد و دهانت نمي سوخت ميهمان كه هم از درد دندان رنج مي برد و هم از حرف صاحب خانه شرمگين شده بود گفت بله آش نخورده و دهان سوخته .
منبع : مجله نورالهدي
نظر از: نرجس خاتون(س) شاهین شهر [عضو]
اللَّهُمَّ أَعِنِّي فِيهِ عَلَى صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ وَ
جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ وَ
ارْزُقْنِي فِيهِ ذِكْرَكَ بِدَوَامِهِ بِتَوْفِيقِكَ
يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ
خدايا مرا در اين ماه بر روزه و شب زندارى اش يارى ده،و
از لغزشها و گناهانش دورم بدار،
و ذكرت را همواره روزى ام كن،به توفيقت
اى راهنماى گمراهان.
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات