آخرین سال اسارت از عراقی ها درخواست کردیم که به ما اجازه بدهند اخرین شب ماه مبارک رمضان را افطار به صورت عمومی بدهیم . آنها اجازه دادند. هر آسایشگاه موظف بود قسمتی از اردوگاه را با پتو فرش کند و غذا را به اندازه نفرات تقسیم کند . صحنه خیلی عجیبی شده بود . هر اسایشگاه برای خودش سلیقه ای به کار برد . آن شب صلیب سرخ هم دعوت شده بود . بران آن ها و  فرمانده عراقی ها سفره ای انداختند . بچه ها خیلی خوحال بودند . از یک طرف آسمان را می نگریستند با ان ستاره های زیبایش و از طرفی بوی آزادی را استشمام می کردند.

شکرگزار (خاطرات شهید محمد عرب زاده) ، امیر مهدی زاده .