1-على امام مبين و امام متقين است.

2-على به سوى حق هدايت مى‏ كند و به آن عمل مى نمايد، و باطل را از بين مي برد و از آن نهى مي ‏كند، و در راه خدا سرزنش ملامت كننده‏اى او را مانع نمى ‏شود.

3-على اول كسى است كه به خدا ايمان آورد.

4-على را بر همه تفضيل دهيد كه او بعد از من، از هر مرد و زنى بالاتر است.

5-على «جَنْب» خداست كه در قرآن مي‏فرمايد: «يا حَسْرَتا عَلى ما فَرَّطْتُ في جَنْبِ اللَّهِ56/زمر».

6-اين على است كه از همه‏ شما بيشتر مرا يارى كرده، و از همه‏ شما به من سزاوارتر است، و از همه‏ شما به من نزديك‏تر و نزد من از همه‏ شما عزيزتر است. من و خدا از او راضى هستيم.

7-هيچ آيه ‏اى درباره‏ ى رضاى خداوند نازل نشده مگر در مورد على.

8-خداوند مؤمنين را در قرآن مورد خطاب قرار نداده مگر اينكه اول مخاطب آن على بوده است.

9-خداوند در سوره‏  «هل أتى» گواهىِ بهشت را جز براى على نداده است.

10-سوره ‏ «هل أتى» درباره ‏ى غير على و در مدح غير او نازل نشده است.

11-على يارى دهنده‏ ى دينِ خدا و دفاع كننده از رسول خدا است.

12-على است تقى و نقى و هادى و مهدى.

13-على است محل وعده‏ هاى الهى.

14-على بشارت دهنده است. على هدايت كننده است.

15-على است آن كس كه خداوند او را از من خلق كرده و من از اويم.

16-فضائل على بن ابيطالب نزد خداوند است، و خداوند آنها را در قرآن نازل كرده و بيش از آن است كه من در مجلس واحد همه‏ آنها را بشمارم. پس هر كس از فضائل او به شما خبر داد- كه معرفت آن را هم داشت- از او بپذيريد.

برگرفته از خطبه غدير